Ik dacht dat ik een stadsjongen was tot de kinderen ons naar de rand van de stad en de polder leidden. Een flinterdunne groenstrook aan de noordrand van Rotterdam was genoeg om stil te leren staan bij het leven. Letterlijk. Ik stofte mijn fotocamera af en kreeg oog voor de vogels die gebruik maakten van het landschap waar ik me ook steeds meer onderdeel van ging voelen. Thuis bracht ik ze op naam en verdiepte me in hun levenswijze. De vogels leerden me het landschap lezen en er ging een wereld voor me open. Het wonderlijke web van leven.
Natuur bleek mijn transformatieve kracht te zijn, want dankzij de verwondering vond ik een plek en een rol in deze tijd. Maatschappelijke verandering was niet meereen moetje, maar iets dat ik wilde. Een verlangen naar landschappen vol leven in een wereld die meer is dan markt en strijd.
Ik besloot in dienst te treden bij de natuur. Vanaf dat moment zou ik alleen nog maar documentaires en series maken waarin de zoektocht naar een passende plek voor de mens in de levende wereld centraal zou staan. Hoe precies, dat wist ik nog niet, maar nu weet ik dat als je gewoon begint je de meest fantastische mensen ontmoet die dit ook willen. Dat deze tijd alleen maar mooi kan zijn als je samen op ontdekkingstocht gaat naar een nieuwe wereld.
Sindsdien is me steeds duidelijker geworden hoe mijn documentaires van waarde kunnen zijn.
Ze worden vertoond op televisie, op filmfestivals en online en ieder platform heeft zijn eigen waarde. Waar voor mij de meeste energie zit is bij fysieke vertoningen. De documentaires zijn bedoeld om ons even los te weken uit de waan van de dag, ons te verwonderen over het leven in de landschappen om ons heen en te reflecteren op wat deze tijd van ons vraagt. Film raakt het hart en kan een vruchtbare bodem creëren voor dialoog, inspiratie, verbinding en dadendrang.
Rondom de vertoningen organiseren we dan samen een programma passend bij de gelegenheid. Een Q&A of een talk is daar altijd wel onderdeel van, maar soms ook een lezing, een workshop of wat er passend is. Film is dus geen doel op zich, maar een middel om impact mee te maken.